O książce: 1987 / Suworow od dzieciństwa marzył o zostaniu wojskowym. Był jednak słabym i chorowitym chłopcem. „No cóż, gdzie możesz być wojskowym! - jego ojciec się z niego śmiał. „Nawet nie podniesiesz broni!” Słowa ojca zdenerwowały Suworowa. Postanowił się zahartować. Czasem przychodził zimowy mróz, wszyscy ubierali się w ciepłe futra lub w ogóle nie wychodzili z domu, a mały Suworow zakładał lekką kurtkę i cały dzień spędzał na świeżym powietrzu. Wiosna nadejdzie. Gdy tylko rzeki się otwierają, nikt nawet nie myśli o pływaniu, a Suworow wskakuje do zimnej wody. Nie bał się już ani ciepła, ani zimna. Chłopiec dużo spacerował i dobrze nauczył się jeździć konno. Suworow osiągnął swój cel. Stał się silniejszy i wkrótce wstąpił do służby wojskowej, a Suworow żył siedemdziesiąt lat. Ponad pięćdziesiąt z nich spędził w wojsku. Służbę rozpoczął jako prosty żołnierz. Skończył jako feldmarszałek i generalissimus Suworow stoczył trzydzieści pięć głównych bitew i bitew. W każdym z nich był zwycięzcą, z tych opowieści dowiecie się o chwalebnych zwycięstwach wielkiego rosyjskiego dowódcy Aleksandra Wasiljewicza Suworowa i bohaterstwie rosyjskich żołnierzy..